Balenciaga Pierpaolo Piccioli را منصوب می کند

شیوه


Balenciaga Pierpaolo Piccioli را منصوب می کند

انتصاب Balenciaga Pierpaolo Piccioli لحظه ای برای تماشای آن است

توسط Teneshia Carr, ویرایشگر

n صنعتی که از طریق مدیران خلاق مانند روند فصلی چرخه می گیرد, متوقف کردن مد در آهنگ های خود چیزی نادر و طنین انداز می کند. انتصاب Pierpaolo Piccioli به عنوان مدیر جدید هنری Balenciaga همین کار را انجام می دهد.

این فقط مربوط به میراث یا زیبایی شناسی نیست. این در مورد فرصتی برای Balenciaga و شاید برای اینکه مد خود را مجدداً ارزیابی کند.

Piccioli است, اول و مهمتر, یک اومانیست. تصدی وی در والنتینو رمانتیسم مدرن را دوباره تعریف کرد, پایه گذاری نه در شکنندگی بلکه در قدرت, در هویت, در بشریت. هنگامی که او مدل های سیاه را در باند فرودگاه در Afros Full Couture فرستاد, هنگامی که او افراد واقعی را در تبلیغات تبلیغاتی بازی کرد که مانند نصب های هنری احساس می کردند, و هنگامی که او جرات کرد که نرمی را به عنوان قدرت جشن بگیرد, او هجوم نمی آورد. او در حال ساختن یک زبان جدید بود. و مد, برای یک بار, گوش فرا.

در حال حاضر, او به خانه ای می رود که مدتهاست در تحریکات رونق گرفته است. Balenciaga Demna مقابله بود, خود آگاهی, و عمداً بی ثبات کننده است. در قانع کننده ترین لحظه های خود, مانند آینه عمل کرد, وادار کردن صنعت به نگاه کردن به آن خود زیاده روی, وسواس آن با طنز و تحریف دیجیتال. اما آن آینه سرانجام به یک پیچ و خم تبدیل شد. در پی بحث و جدال و سردرگمی, سدخانه خود را نیاز به نه فقط یک جدید صدا, اما یک جدید واژگان.

وارد Piccioli شوید. ارتجاعی نیست, اما یک مجدداً. طراح که معتقد است مد است روح.

سوال در ذهن همه این است: آیا یک طراح شناخته شده برای شعر مخملی و ظرافت شعاعی در داخل یک مارک ساخته شده بر روی دیستوپی و لبه شکوفا می شود? من فکر می کنم در سوال بهتر این است: چه اتفاقی می افتد که همدلی رادیکال با معماری رادیکال ملاقات کند?

Balenciaga همیشه در مورد ساختار بوده است, حجم کریستال, آینده گرایی نیکلاس گسکی, دلهره تنش مفهومی. Piccioli نیز ساختار دارد, اما او با نفس همراه است. با احساسات. با یک دیدگاه که خواهان شوکه شدن مخاطب نیست, اما دیده شده است.

من این را باور دارم چیزی است که اکنون مد به آن نیاز دارد: نه یک عملکرد دیگر بلکه حساب با زیبایی, نه یک شیرین کاری دیجیتالی دیگر بلکه بازگشت به کاردستی, وت شاید, بسیار انتقادی, بازگشت به معنی.

سالها, مد وسواس داشته است "ویروسی رفتن" Piccioli لباس هایی را ایجاد می کند عمیق.

به عنوان کسی که دهه گذشته را صرف گفتن داستان ها کرده است ، غالباً طراحان سیاه را می پرند, خلاقان کوئر, حرکاتی که در حاشیه شروع می شود, من علاقه مندم که این لحظه چه چیزی را می تواند نشان دهد. اگر Piccioli چشم فراگیر خود را به ارمغان می آورد, نظم شاعرانه, و روحیه مشترک به Balenciaga, ما ممکن است تغییر در قدرت در باند فرودگاه را ببینیم. نرم شدن عینک. تغییر شکل وضعیت. گسترده ای از لوکس بودن با چه کسی صحبت می کند.
زیرا آنچه پیرپاولو نماینده آن است ، دلتنگی نیست, این احتمال است.
Balenciaga نیازی به نوآوری ندارد. نیاز به اتصال مجدد دارد.
اگر Piccioli بتواند کاری ایجاد کند که ما را به لطف وصل کند, دقت, و زیبایی با هدف, سپس این دوره بعدی Balenciaga ممکن است بلندترین نباشد, اما ممکن است مهمترین باشد.

و اگر مد است, همانطور که من اعتقاد دارم, بازتابی از اینکه ما چه کسی هستیم و امیدواریم تبدیل شویم, اکنون دقیقاً زمان مناسب برای پیرپائولو پیکولی است که قدم به جلو بگذارد.

ما فقط به لباس های جدید احتیاج نداریم. ما به متن جدید احتیاج داریم. ما به شجاعت جدید احتیاج داریم. ما به مد نیاز داریم که دوباره احساس می شود.