METAmorfoz Sorunu 14
Nicolo Canova
Matthew Burgos'un sözleri
Kendi evinde büyüyor, Nicolò Canova'nın ebeveynleri, genç sanatçı elindeki boya kalemlerini tutarken onu şirin evlerinin dört köşesinde kovalıyorlardı., baktığı yüzeylere çizim yapmak: kahve masası, Beyaz duvarlar, Peluş kanepeler, ahşap sandalyeler, ansiklopedi boyutunda kitaplar, ve boş defterler. Genç gözleri tüm nesneleri tuval olarak görüyordu, o günden bu yana yaşadığı zihniyet. Kendini sanata kaptıran, kolaj yapmayı denedi, pastel, yağlı boya, ve dijital sanatla ilgilendi, ta ki pastel tonlar aracılığıyla kendini boş sayfalara yansıtma pratiğini bulana kadar. "Benim için sanat saf bir ifade ve iletişim biçimidir, Gördüğümü gerçekleştirme yeteneği, bir çeşit meditasyon. ben benim sanatım", Canova diyor.
As an Illustration graduate of the International Academy of Comics in Turin, the Italian artist fears nothing in toying with what his imagination can come up with. "The most amazing feature about making art is that I can give colors to the world I see through my eyes, to the objects that inspire me, and to the events that allow me to feel emotions," diyor. The fleeting moments of everyday life tinker with his creativity, more so when he saunters inside a supermarket. Rows of products in varying sizes and colors pique Canova's intuition to anchor shapes and shades that overflow into seamless imagery for what he will next manifest. In his artistic sequence, he pins the inspiration in his mind, walks to his studio, and draws such metaphors on a blank sheet of paper. "Renklendirme kısmı ikincildir, ve teknik istenen sonuca bağlıdır. Paletlerin seçimi ve uygulanması neredeyse içgüdüsel olarak ortaya çıkıyor."
Manifestosunun fikir ürünü, onun bir birey ve sanatçı olarak kimliğinin bir parçasını oluşturan kişisel hikayelerini anlatıyor. Her ne kadar favori sanat eserlerini antolojisinden çıkardığını itiraf etse de, kendini, cankurtaran halatının bir kesitini anan belirli illüstrasyonlara doğru çekilmiş buluyor. "'Ed subito sera' Barselona'daki bir serginin parçası olduğundan beri seyahat etmemi gerektiren ilk tablo. O anda, Sanatın daha önce hiç gitmediğim yerleri keşfetmemi de sağlayabileceğini fark ettim., seyahat ederken gücümü kucakla, sanatımı paylaşabileceğim yeni yüzlerle tanışacağım. Daha sonra, 'Uyum sağladığımda kaybolmuyorum' son zamanlarda yaptığım resimlerden biri. İtalya'daki karantinanın hemen ardından, Güney İtalya'da bir sergim vardı, ve temiz hava solumak gibiydi, yenilenmiş bir yaşam tadı. Bu sanat beni yeni evrimime bir adım daha yaklaştırdı."
Sanatına olan güveni ve güveni, Birleşmiş Milletler ile işbirliği yaparak onu yeni boyutlara taşıyana kadar yeşerdi., Disney, Sephora, Lancome, Huawei, birkaç isim, ticari illüstrasyonlar için. Tanınma onun serbest bırakılmış kendini ifade etmesinin altını çizerken, iç sesin endişelenecek bir şey olmadığını fısıldamasına yol açmak, Canova'nın bulunduğu yere nasıl yolculuk ettiğini anlatan resimlerde en çok yalan söylediği şey. 'Geleceğimin Zamanı' Canova, eserinin harikasını görmek için tasarımdan geri adım attığında diz boyu bir cazibeye neden oldu. "Yaptığım şeye gelince her zaman kendime karşı sert davranırım. Sürekli bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorum; az önce yaptığım sanat eserinin ötesinde bulamadığım bir yapboz parçası var. Bu tablo, sonunda aradığım 'kapıyı' bulduğum için tamamen sevdiğim ilk tabloydu.. Bunun arkasında, bir geçit çözüldü, sanattaki tarzımın ve yaklaşımımın ortaya çıkışı."
Canova için, sesi sanatı aracılığıyla gerçekte kim olduklarını gizleyenlerin marşını söylüyor, kimliklerinin yeniden canlanmasını etkileyen. "Bence her insan kendi hikayesini gizler, deneyimler, ve ruh halleri - çıplak gözle görülemeyenler. Kim olduğumuzu ve bizi neyin şekillendirdiğini anlatmak için içimizde renkler karışıyor. Sürekli bir hareket ve sonsuz bir evrim içinde yuvarlanıyoruz. Dış dünyayla ilişkimiz içimizde bir tepkiye neden oluyor, değişmesini sağlamak, büyümek, ve patla. sanat eserlerimde, O içselliği temsil etmeye çalışıyorum, Hikayeleri keşfederek ve bu duyguları renkli fırça darbeleri ve bazen düz olan hayali dünyalardaki yapılar aracılığıyla uyandırarak durdurulamaz bir akış, bazen dinamik. İnsan vücudu, altında saklı olanı ve ilk bakışta görülemeyeni incelemek için bir araç haline gelir, ve zıtlıklardan oluşan dünyalarda, bloklar, genişlemeler, haritalar, hatıralar, kuvvet, ve ısrar."
Birey ve sanatçı üzerinde derin düşüncelere dalmak için içe baktığında, Canova, pastel tonlarının sanatsal büyüsü aracılığıyla gizli benliğiyle tanıştı ve kendini temsil etmenin bu yönünü ortaya çıkardı.. İçinde 'Bir Zamanlar, Ben çocukken', yükselen bir figür deniz dalgalarını andırıyor ve dalganın ucunda duran küçük bir kahramanın üzerinde duruyor, boynuna sarılan atkı sallanıyor. Canova'nın içinde doruğa ulaşmış gibi görünen şüpheleri ve korkularıyla yüzleşme cesaretini çağrıştırıyor, Olumsuzluğun parıltısı ne kadar cesur olursa olsun. Onun cennet yorumu her yere nüfuz ediyor 'Ütopya fikri'. The dört karakterin zihni coşkulu yumuşak tonlarda renklerle patlıyor, kolektif düşünce ve algılardaki uyumu işaret etmek için bir bütün olarak kaynaşmak. "Her zaman heyecanlıyım ve her zaman yeni olanı ararım. Aynı zamanda, Çoğu zaman gelecekten korkuyorum, Dünya, karşılaştırmalar, ve çocuksu bakış açımı ve doğamı kaybetme olasılığı. Sıklıkla, Sanki onlarla birlikte eriyecekmişim gibi kendimi bu düşünceler içinde kaybediyorum., ama sanırım dönüşmek için onlardan geçmem gerekiyor. Bu, dünyanın nasıl farkında olunacağını öğrenmenin bir yoludur, bizi çevreleyen şeyleri hissetmek, gözlerimizle değil ruhumuzla."
Bu felsefeyi benimsemek, Nicolò Canova gelişiyor ve dönüyor. Sürekli hareket ve mutasyon halinde hareket eder, gerekliliği inancını kucaklamak ve anka kuşu gibi yükselmek. Her gün, o öğrenir, düşünüyor, inanıyor, sorular, ve gördükleri karşısında şaşırır, hissediyor, zevkleri duyar, ve nefes alıyorsun. Onun için, her şey değişir. Kelime 'başkalaşım' Daha önce hiç bilmediği bir dizi keşfi ortaya çıkarırken kişinin yüzleşmesi gereken önemli bir süreç olarak ağırlığa sahiptir..
Yapıt Sanatçının izniyle
