الکساندر - "اگر"

در آن لحظه است که جهان می ایستد و نفس کشیدن سخت تر می شود. همانطور که او شما را در تعلیق نگه می دارد, شما سعی می کنید حس را در چیزها ببینید. در هر چیزی که تا به حال بوده و هر چیزی که باقی مانده است. او قلب شما را از سینه شما جدا کرده است, اما هنوز, او به پیام دادن ادامه می دهد. در حالی که او مخاطب را به پایان می رساند. آخرین تماس برای درآوردن لباس هایتان در حالی که او تایپ می کند: «اگر این کار را انجام دهیم, چیزی را تغییر نمی دهد.

در کاردیف توسط مادر و مادربزرگش به دنیا آمد و بزرگ شد, الکساندر در سن ملایم به لندن نقل مکان کرد 16 به دنبال حرفه بازیگری. برای او "حس یک انتخاب طبیعی" بود, از آنجا که, به اعتراف خودش, این تنها موضوعی بود که او در آن قولی داد. ترک دبیرستان با مدرک A* در درام & تئاتر در GCSE مطالعه می کند و در هر موضوع دیگری شکست می خورد. اگرچه به دلیل تمایلات جنسی خود به شدت مورد آزار و اذیت قرار نگرفته است, الکساندر از احتمال آزار و شکنجه بسیار آگاه بود. درک که او را به همراهی گروهی از مردان مسن سوق داد, که "کلابینگ را خیلی جدی گرفت", منجر به الف 4 یک سال از زندگی او که هنوز بسیار در هاله ای از ابهام است.

پس از فارغ التحصیلی از مرکز معتبر درام لندن (یکی از شرکت‌های تابعه مدرسه هنر و طراحی معروف سنترال سنت مارتینز), الکساندر به کار روی پروژه های متعددی که هم در صحنه و هم در صفحه نمایش بودند ادامه داد. تنها تماس او با موسیقی در آن زمان، زمان هایی بود که «برای بیرون آوردن امی واینهاوس وقتی کسی در اطراف نبود» بود.. با این حال, به زودی پس از از بین رفتن یک رابطه مهم تغییر کرد.

در میان حصارهای توخالی آپارتمان مشترک خالی او, او "نیم زوزه می کشد, نیم بخوان» تا دردش کم شود. موسیقی از غم و اندوه به عنوان نوعی دارو پدید آمد, یک تمرین کاتارتیک برای کمک به هدایت احساسات او. او همیشه خود را مجبور به نوشتن کرده بود اما «از طریق [خود] مغز نارساخوان درهم ریخته, [او] با منطق و ساختار مبارزه کرد. ناگهان, آنچه که او آن را غیرمنطقی می‌دانست، به‌عنوان اشعار وضوح پیدا کرد, با ملودی های طراحی خودش تنظیم کرد. او به دنبال یافتن همکاران و دوستانی بود که به او یاد می‌دادند چگونه تولید کند و به کارش ساختار بیشتری بدهند. پس از آن بود که سکه کاهش یافت. "این کاری است که من با زندگیم انجام می دهم".

مانند بسیاری از تعاملات مدرن ما, آخرین پیشنهاد Alekxandr «IF» با صدای تق تق پد لمسی گوشی هوشمند آغاز می شود. ساختن یک منظره صوتی انتزاعی از سازهای کوبه ای از آخرین کلمات معشوقش. احساسات این قطعه از همان لحظه قابل لمس است, به عنوان تنظیمی از سینت های عمیق متورم می شود و ما از رهاندن صمیمانه کلمات منتخب خواننده در حالی که با صداقتی صریح از طریق ارکستراسیون قطع می شوند شگفت زده می شویم.. با وجود غزلیات خام و بی شرمانه ترانه ها, قطعه به ساخت خود ادامه می دهد, با لایه به لایه بیت های واقعا رقصنده. ایجاد چیزی که فقط می‌توان آن را نوعی برداشت دیستوپیایی در مورد Dancehall توصیف کرد. کدام, کاملا رک و پوست کنده, با توجه به تأثیر آشکار این هنرمند توسط هنرمندانی مانند (90است) شان پل.

به نظر من ذکر همراهی بصری آهنگ ها هنگام نوشتن این مقاله بسیار مهم است. یک استاد کلاس در تئاتر فیزیکی, ویدئوی خود کارگردانی "IF" شامل فیون کاکس دیویس طراح رقص در کنار ریس دنیس رقصنده است که قطعه ای از رقص را اجرا می کند که کاملاً ماهیت رویایی ترانه های مضمون اصلی را به تصویر می کشد., غم و اندوه. احساساتی بودن و دقت حرکات هر دو رقصنده و اعتقاد در اجرای هر دوی آنها واقعاً ماهیت پرفراز و نشیب بینش الکساندر را در بر می گیرد.. این, تصاویر نفس گیر فیلمبردار Conor Chalk را با هم جفت کرده است, یک ساعت کاملاً جذاب بسازید. اولین EP الکساندر با نام «LITTLEKING» در مراحل پایانی تولید است و قرار است اواخر امسال اکران شود..

سخنان الیور موناگان