Arlo Parks

Words by Zachary Weg

Rođen u osvit novog milenijuma, dvadesetogodišnji londonski muzičar/pjesnik Arlo Parks Svojom muzikom koja spaja žanrove gotovo je signalizirala mnogo onoga što čini savremeni život: preopterećenost informacijama i urbano otuđenje, ali i adolescentska radost i mlada ljubav. Preko dva EP-a i nekoliko singlova, Parks iz Pariza i Nigerije etablirala se kao jedna od najuvjerljivijih i najoštrijih umjetnica širom svijeta. Ona može da naslika intimnu scenu sa romanesknim detaljima, ali i da se povuče da otpeva agoniju cele generacije. Kao što je Lorde učinio samo nekoliko godina ranije Pure Heroine (2013), Parks dovodi slušaoce na zabavu, otkriva skrivenu anksioznost, i na kraju nudi dragocjeni balzam iz kojeg mogu dobiti toplinu.

Naslovna pjesma sa njenog dobrog prvog izdanja, Super tužna generacija (2018), opisuje tinejdžere koji "ubijamo vrijeme i gubimo plate" ali duboko saosećajni tekstopisac govori za, nego do, ove problematične omladine, stojeći pored njih u njihovoj ljutnji. Kao jedan od njenih omiljenih umjetnika, Kralj Krule, Parks šeta prilično sivim Londonom na tako jazzy, pjesme s pucketanjem prsta kao "Romantic Garbage" ali ona drži grad blizu svom srcu. Kako kaže putem e-maila iz Engleske, "Odrastanje u Londonu izložilo me je mnogim inspirativnim kreativcima, mnogo različitih vrsta ljudskih bića, i proširio moje vidike. Sve važno što mi se ikada dogodilo dogodilo se u Londonu."

Bilo da tješi prijatelja kroz izmaglicu tuge na folk stazi, "Angel's Song" sa njenog drugog EP-a, Sophie (2019) ili hodanje sa vršnjakom do "prodavnica na uglu" na R&B-tinged single, "Crni pas," Parks se pojavljuje kao ulična pisara koja je vidjela dosta toga u svoje dvije decenije na zemlji. Dok je većina njenog muzičkog ukusa, koja obuhvata sve od Nine Simone do Elliott Smitha, je izvučena sa YouTube-a i ogromne kolekcije ploča njenog ujaka, muzičarka uvek sa sobom nosi svesku i vešt je portretista svog okruženja.

"Uvek me je privlačilo veoma čulno, bogato pisanje," Objašnjava ona, citirajući Beat poeta Allen Ginsberg, kao inspiraciju. Parksovi maestralno sažeti tekstovi su, u stvari, obiluje živopisnim pojedinostima, kao što je a "majica na kiši" iz Meshell Ndegeocello-esque "Cola" i "latice pored bazena" na čvrstoj gitarskoj pesmi, "George." Takvo pisanje ima gotovo filmski kvalitet koji ona nesumnjivo dijeli ni sa kim drugim osim s Radioheadom, čija je ikona "Creep" ona je prethodno dala a uplakana klavirska izvedba.

When asked what makes the legendary rock quintet lasting, ona kaže, "Thom Yorke's writing is vulnerable, cutting and anxious. As a band, they are shapeshifters that move across different sonic palettes with ease." Listening to what amounts to about an hour's worth of her music so far, one senses that Parks herself is something of a transformer. Super tužna generacija alone traverses such various musical styles as dream pop, hip-hop, jazz, and neo-soul but with stunning finesse. One can expect such a melding of genres on her forthcoming debut LP, Collapsed Sun Beams, which is out early next year.

Discussing the highly-anticipated album, Parks says that creating it was "painful, gratifying, intense, and came in spikes; inspiration would strike like a lightning bolt, and I would be wringing every last drop out of me until the early hours." Naporan rad će se sigurno isplatiti kao Arlo Parks, čak iu njenoj mladosti, oblikovala je sopstveni uzbudljiv zvuk, i melanholični i radosni, to je pomoglo, i nastaviće da pomaže, publiku kroz ova izazovna vremena iu godinama koje dolaze.