Arlo Parks

Wierder vum Zachary Weg

Gebuer um Sonnenopgang vum neie Millennium, zwanzeg Joer ale London Museker / Dichter Arlo Parks huet bal duerch hir genre-fusing Musek vill vun deem wat modern Liewen mécht signaliséiert: Informatiounsiwwerlaaschtung an urbaner Alienatioun awer och Jugendlecher Freed a jonk Léift. Iwwer zwou EPen a verschidde Singlen, de Paräis-an-Nigeria-rooted Parks huet sech als ee vun de zwéngendsten a schaarfsten Kënschtler ronderëm etabléiert.. Si kann eng intim Szen mat novelisteschen Detail molen, awer och zréckzéien fir d'Aange vun enger ganzer Generatioun ze sangen. Wéi d'Lorde just e puer Joer virdrun gemaach huet Pure Heldin (2013), Parks bréngt Nolauschterer op d'Party, enthüllt déi lauert Angscht, a bitt schlussendlech e wäertvollen Balsam fir si fir Wärter ze kréien.

Den Titeltrack vun hirer glécklecher éischter Verëffentlechung, Super traureg Generatioun (2018), beschreift Jugendlecher déi "sinn ëmbréngen Zäit a verléieren eis Pai" mä déi déif matgefillend Songwriter schwätzt fir, anstatt erof ze, dës ustrengend Jugendlecher, stinn nieft hinnen an hirer Angscht. Wéi ee vun hire Liiblings Kënschtler, Kinnek Krule, Parks Spadséiergank duerch eng zimlech gro London op esou jazzy, Fanger snap-backed Lidder als "Romantesch Gerempels" mä si hält d'Stad no um Häerz. Wéi se seet iwwer E-Mail aus England, "Opgewuess zu London huet mech vill inspiréierend Kreativer ausgesat, vill verschidden Aarte vu Mënschen, an huet meng Horizont erweidert. Alles Wichtegst wat mir jeemools geschitt ass ass zu London geschitt."

Egal ob si e Frënd tréischt duerch en Niwwel vun Trauer op der Volleksstreck, "Engelen Lidd" aus hirer zweeter EP, Sophie (2019) oder Spadséiergank mat engem Peer zu der "Eckgeschäft" op R&B-Tinged Single, "Schwaarzen Hond," Parks entsteet als Stroosseschreiwer, deen an hiren zwee Joerzéngten op der Äerd zimlech vill gesinn huet. Iwwerdeems vill vun hirem musikalesche Goût, deen alles vun Nina Simone bis Elliott Smith spant, gouf vun YouTube an hirem Monni senger grousser Rekordkollektioun ofgeholl, d'Musekerin dréit ëmmer en Notizbuch mat sech an ass e gudde Portraitist vun hirem Ëmfeld.

"Ech sinn ëmmer ganz sensoresch ugezunn, räich schrëftlech," Si erkläert, zitéiert Beat Dichter Allen Ginsberg, als Inspiratioun. Parks 'meeschterlech präzis Texter sinn, tatsächlech, vill a liewege Detailer, wéi a "T-Shirt am Reen" aus der Meshell Ndegeocello-esque "Cola" an an "Bléieblieder vum Pool" op der knapper Guitar Lidd, "Georg." Esou Schreiwen huet eng bal filmesch Qualitéit, déi si ouni Zweifel mat kengem anere wéi Radiohead deelt, deem seng ikonesch "Kreep" si huet virdrun eng tréine Piano Leeschtung.

Op d'Fro wat mécht de legendäre Rock Quintett dauerhaft, si seet, "Dem Thom Yorke säi Schreiwen ass vulnérabel, opzedeelen an ängschtlech. Als Band, si Formshifter déi iwwer verschidde sonesch Palette mat Liichtegkeet beweegen." Lauschtert wat bis elo ongeféier eng Stonn Wäert vun hirer Musek ass, ee Sënn datt Parks selwer eppes vun engem Transformator ass. Super traureg Generatioun eleng duerchkreest esou verschidde musikalesch Stiler wéi Drampop, hip-hop, jazz, an Neo-Séil awer mat beandrockende Finesse. Et kann een esou eng Mëschung vu Genren op hirer zukünfteg Debut LP erwaarden, Zesummebroch Sonnestrahlen, déi fréi nächst Joer eraus ass.

Diskutéieren iwwer déi héich erwaarten Album, Parks seet, datt schafen et war "deet, erfreelech, intensiv, a koumen an Spikes; Inspiratioun géif schloen wéi e Blëtz, an ech géif all leschten Drëps aus mech wringing bis déi fréi Stonnen." Déi haart Aarbecht wäert sech sécher als Arlo Parks bezuelen, och an hirem jonken Alter, huet e spannende Sound vun hirem eegenen geformt, souwuel melancholesch a freedeg, dat huet gehollef, a wäert weider hëllefen, Zuschauer duerch dës Erausfuerderung Zäiten a fir déi kommend Joeren.