Deradoorian

Wierder vum Zachary Weg

Den zerstéierende Coronavirus an Onrouen weltwäit dominéiert d'Schlagzeilen dëst lescht Joer awer Fannt d'Sonn vum Los Angeles-baséierte Museker, Deradoorian, war ee vu senge beschte, meescht spirituell ernährend Alben. No e puer Nolauschteren, esou Lidder wéi déi entspaant héieren "Red Den" an den transzendenten "Mönchskleeder," et geet an e rouegen Zoustand, dee fir dës trenchant Zäite gebraucht gëtt. Wéi déi meditativ Alben vun de Free Jazz Pionéier Pharoah Sanders an Alice Coltrane déi et beaflosst hunn, den neie Rekord vun der Northern California-gebuer, Armenesch-root Angel Deradoorian ass Musek-als-Fridden, sound-as-balsam. D'Tatsaach, datt Fannt d'Sonn och slinkt a grooves, erënnert op eemol dem Sonic Youth seng zwéngend ominéis Bad Moon Rising (1985) an déi deliriously spilleresch Aarbecht vun geéiert däitsch Band, Kann, mécht den Album just méi räich an ënnersträicht dem Deradoorian seng Vergaangenheet als Indie Rocker.

No enger Jugend verbruecht am Sacramento Viruert vun Orangevale, wou si am Alter vu fënnef geléiert huet Piano a Gei ze spillen, Deradoorian geplënnert Crown Heights wann si zwanzeg war, an déi herrlech onberechenbar Band bäitrieden, Dreckeg Projektoren, just zwee Méint méi spéit. Dëst war de spéiden 2000er, eng Zäit wou Brooklyn bal e Paradäis vun hellege Bands war, wéi Lycée Kanner fir d'éischt un déi bemierkenswäert Musek vum Grizzly Bear an déi spannend Genre Fusioun vun TV On the Radio lauschteren. Et war och wann Dirty Projectors hiren opreegende Duerchbroch Album erausbruecht huet, Weg Orca (2009) a wann Deradoorian d'Publikum mat hirer elastescher Stëmm a Feier Bass spillt.

Schwätzen iwwer Telefon aus hirem Los Angeles Heem iwwer d'Ära, Deradoorian seet, "Vill Leit hunn um Zebulon vill Musek gemaach, dat war eng wierklech wichteg Plaz fir dës Bands ze spillen. Réckbléck, Ech hunn ugefaang ze gesinn wéi vill mir all an eng lokal Gemeinschaft zesummegeklappt waren, déi gehollef hunn vill Bands aus där Zäit op méi grouss Plazen ze drécken, Tour Kreesleef, a Museksfester. Et war eng ganz magesch Zäit well et vill D.I.Y. kënnt. Et war ier vill vun dësen Entwéckler erakoum an lokal Museksraim zerstéiert hunn, déi et cool gemaach hunn, an dann déi Zort Bild vun cool Musek a Konscht Kultur appropriéiert iwwerdeems d'Leit erausgedréckt, déi dat geschaf." Ëmmer nach, Deradoorian schéngt kee Gräift ze halen an huet net ganz Nostalgie fir déi Ära well, wéi se seet an engem waarme Kalifornien Drawl, "Ech mengen d'Magie kann op vill Manéiere nei erstallt ginn." En Entdecker an hirem Kär, Deradoorian peacefully parted ways with Dirty Projectors and conjured different displays of wonder.

An 2015, the artist released her ebullient solo debut L.P., The Expanding Flower Planet. One of the finest art-pop records of the past ten years, a work that is almost Pet Sounds-like in its fearless inventiveness, the album not only showcased Deradoorian's vocal mastery but her ability to craft tight, immediate songs, as well. After several guest appearances, including one on the lullaby-like closer, "1959" off Hamilton Leithauser + Rostam's I Had a Dream That You Were Mine (2016), Deradoorian released her silvery, entrancing E.P., Eternal Recurrence in 2017 an an, just this past September, Find the Sun (2020).

Although somewhat more foreboding than The Expanding Flower Planet, this second L.P. does have tracks such as the searching "Corsican Shores" and the Bossa nova-tinkled "Devil's Market." Och wann et och méi schmerzhaft kléngt, mat der Sängerin normalerweis kosmescher Stëmm méi äerdgebonnen, den Album gouf während engem friddleche Summer op de Rockaways geschriwwen an ass meeschtens d'Resultat vun hirem op en zéng Deeg Vipassana Meditatiounsretraite gaang, deen als Grondlag bewisen ass.. "Et huet mir geléiert wéi d'Weeër wéi Dir schafft net ëmmer datt Dir eppes kierperlech maacht. Et ass net ëmmer datt Dir sëtzt a Gittar oder Keyboard spillt," si seet vun der Erfahrung. "Et gi vill Forme vu wéi d'Schafung funktionnéiert an et gëtt geléiert Iech selwer ze trauen, Är Intuition a wéi Dir duerch dee Prozess wäert schaffen. Ech mengen dat ass eppes wat ech wierklech geléiert hunn vu souz a ganz roueg ze sinn." De fréiere Welttouring-Performant dierft net sou vill wéi hiren Telefon kontrolléieren, tatsächlech, oder liesen e Buch an Übung doriwwer eraus Fouss.

Esou Austeritéit an alldeeglech Einfachheet hu vläicht déi gedämpftst Offer produzéiert, déi Deradoorian nach ëmmer hiren Numm gesat huet, awer och hir sécherste an, konsequent, hir meescht relatabel an empathesch. "An näischt ass hei fir ze bleiwen," si séngt op Find the Sun Standout, "Et war mech" awer, besonnesch, fir elo, Deradoorian wäert duerch d'Vergänglechkeet guidéieren.