Kaioa

Dantzariok zortea dugu. Adimena kontsumitzen denean minaren bidez mugitzeko gaitasuna dugu, frustrazioak, antsietateak eta tristura. Eman tartea hiztegi eta topografia berriei. Gure gorputzak larritasunaren bide katartikoak markatzen ditu sufrimenduaren konpresioak arintzeko. Horretarako nahikoa seguru sentitu behar dugu. Geure buruari baimena eman behar diogu. Askorentzat ordea, zeharkaldia, askapen leuna eta espazio horretara urrats sotila ezinezkoa izan daiteke. Iragazgaitzak diren hormak eraikitzen ditugu. Kontuz eta eraginkor gabiltza hainbeste denboraz ezkutatu nahi genuena ahazten dugun lehenik. Baina zortea baldin baduzu, behin eta berriro erabiltzeko aukera duzu, jakinarazteko aukera emanez, aldatu zaituzte, haragia eta hezurra erauziz, muin berria agertzeko. Tendoiak sakoneratik itzultzen zaituzten soka gisa jokatzen dute, batzuetan oihuka, baina beti birjaiotzeko.

-Elena, 2018