Gisel McDaniel

Heelen duerch Art
Gisela McDaniel
Wierder vum Matthew Burgos

Biller Ugedriwwe vun Kënschtler a Pilar Corrias Gallery zu London

Eng Rees Richtung Heelung kann hinnen ewech vun der Persoun féieren, déi se virdru waren. D'Zidderen vun der Verännerung veränneren d'Perceptioun an transforméieren d'Persoun, déi al Haut a Schichten ausléisen. "Heelen ass net linear. Dir gitt net vum Punkt A op de Punkt B, vu blesséiert bis komplett geheelt. Et ass eng Transformatioun. Dir wäert ni déi genau déiselwecht Persoun sinn wéi Dir war. Et ass en Deel vun Iech, awer et brauch net Dir ze ginn. Dir wuessen a méi komplex ginn, informéiert, an an, hoffentlech, méi staark Persoun. Ech wënschen, datt d'Welt, an där mir gelieft hunn, net verlaangt datt d'Leit léieren wéi se widderstandsfäeg sinn fir ze iwwerliewen." Dës mächteg Wierder vum Kënschtler Gisela McDaniel schwätze mat enger Persoun déi Verloscht akzeptéiert wärend se op Selbstentdeckung fokusséiert.

Eng Vue op den Atelier vum Kënschtler weist Flecken vu schwaarz-wäiss Faarwen op den zementéierte Buedem a Canvasen vu verschiddene Gréissten., entweder op enger wäisser Mauer hänken oder leeën. Wéi ee méi no un d'Biller trëppelt fir hir Äerdtéin a perséinlech Geschicht ze ënnersichen, Dir fannt Leit déi sech als Fraen identifizéieren, net-binär, Naturvölker, multiracial, Immigranten. Si knéien oder leien op engem Teppech oder um Buedem vun engem Appartement, engem jungle-ähnlechen Hannergrond iwwer hire Kierper dréihnen. Eng diasporesch, Naturvölker Chamorro Kënschtler baséiert zu Detroit, Dem McDaniel seng Praxis an der Konscht beschäftegt sozial Fuerschung, Ueleg Portrait, Identitéit an Diaspora, a Bewegungssensortechnologie. "Konscht war ëmmer meng éischt Sprooch a Form vu Kommunikatioun. Ech erënnere mech datt ech en impressionistescht Bild vum Monet iergendwou gesinn hunn a sou faszinéiert war vun der Szen déi geschärft a erweicht gouf wéi ech no vir an no hanne geplënnert sinn. Ech war sou faszinéiert vun der Tatsaach, datt ech gesinn hunn, wou de Kënschtler Marken a Gedanken gemaach huet: Ech kann dat och maachen."

Wéi hir Konscht narrates Kierper, Stëmmen, a Geschichte vu Fraen an Net-binär Leit, et handwierklech eng Trouscht fir déi, déi Geschlecht-baséiert sexuell Gewalt iwwerlieft hunn. Et ass e perséinlecht Gefier fir d'Iwwerliewenden hir Erfarungen ze soen a wéi dës Gewalt si beaflosst huet. Als Iwwerliewenden selwer, McDaniel versteet an erlaabt hir Themen ënnerschiddlech Grad vun Anonymitéit wann se hir Chroniken molen. "Ech fänke meng Molerei un während dem éischte Gespréich, deen ech mam Thema hunn an schléissen et op wann d'Masken op d'Bild bäigefüügt ginn, wéi och hir Stëmm am Raum vum Canvas ze setzen. Mäi Prozess fänkt an engem intimen a private Raum un, dann applizéieren ech lues a lues Schutzschichten bis et prett ass fir an engem ëffentleche Raum oder Ausstellung ze deelen." Während dem Gespréich tëscht hirem an hire Sujeten, si stellt e Rekorder tëscht hinnen a freet se iwwer hir bedeitendst Objeten, d'Symboler vun deen si waren, a wéi se sinn. Duerch Zesummenaarbecht mat de Sujeten, e Gefill vu Kontroll gëtt hinnen zréck wéi se d'Schëff steieren wéi se vertruede sinn. Si entscheeden iwwer de Raum a mat wéi enge Objeten a Positionéierung fir Autonomie a Privatsphär erëm ze kréien.

D'Biller kucken verankert nëmmen en Deel vun der Rees fir d'Geschicht hannert der Konscht ze verstoen. McDaniel operéiert mat Bewegungssensortechnologie fir hire Publikum an hir Konschtwierker z'ënnerhalen, se an de Sujeten hir Schong an hir Erfahrungen ze setzen. D'Biller kommen zum Liewen wéi se mam Publikum zréckschwätzen wann dee leschten de Sensor ausléist. Wéi McDaniel seet Blanc, "den Audio ass op der Plaz fir d'Persoun vun der Verantwortung ze befreien fir hir Geschicht eleng ze droen. Sou vill Leit erliewen sexueller Gewalt. Ech hoffen dës Geschichten op d'Welt ze setzen, sou sinn d'Iwwerliewenden net déi eenzeg responsabel fir dës Fro ze këmmeren. Gewalt géint Fraen a femme-identifizéierende Leit ass e globalen Thema dat an der Geschicht an der Kolonisatioun präsent war. Geschicht Deele ass e kriteschen Prozess, en Dialog, dat erlaabt eng gemeinsam Perspektiv ze entstoen an erméiglecht Bewegung Richtung Léisungen déi schlussendlech d'Welt fir jiddereen méi sécher maachen. Ech wielen mat Bewegungssensoren ze schaffen, well se eng kierperlech Grenz fir d'Bild kreéieren: Dir kënnt net an de perséinleche Raum vum Bild trëppelen ouni mat der Geschicht ze interagéieren, sou wéi Dir mat enger Persoun interagéiere géif. Et freet den Zuschauer fir een seng Ëmstänn ze berücksichtegen an se mat Respekt ze behandelen, wat ech mengen dee Minimum ass, nach mussen e puer Leit drun erënnert ginn."

Wéi si iwwer eng Molerei gefrot gouf, huet si un deem geschafft, wien si als Individuum an als Kënschtler ass, McDaniel deelt "Cleveland: Wou si gaangen / Wat Si Saw Éieren an erzielt d'Geschicht vun dräi Generatiounen vun Navajo (Aner) Fraen. Mir hunn d'Geschicht vum eelste opgeholl, deen aus der Reservatioun an Arizona an d'Sekretärschoul zu Cleveland geplënnert ass, Ohio, ier sech op déi jéngst op hir Verfollegung vun der Erhuelung vun hiren Traditiounen." Déi dräi Fraen sëtzen op engem Canapé. Bedeitend Symboler pefferen d'Leinwand, wéi e Vintage Portemonnaie-Gréisst Porträt, e String vu Mierbloe Perlen, déi dem Fra seng Halskette op der rietser Säit gläicht, a gedréckt Blummen a Bijouen iwwer e Strandähnleche Kader.

"Ech hunn iwwer Transformatioun dacks geduecht a wéi all d'Evenementer an eisem Liewen, all Persoun a Moment mir treffen, transforméiert eis. Ech mengen absolut Transformatioun ass inévitabel an néideg. D'Welt ronderëm ännert sech ëmmer, a mir mussen upassen fir ze iwwerliewen a besser fir all aner ze sinn. Wéi eis Welt an Technologie wuessen an entwéckelen, et ass eis ethesch Verantwortung geeschteg ze transforméieren an sécherzestellen datt mir ëmmer nach ëm d'Land an d'Leit ronderëm eis këmmeren. Et gi sou vill Weeër fir iwwer Metamorphose ze denken, awer et ass noutwendeg fir Fleeg an Empathie an der Welt ze fërderen wéi mir sou vill erliewen. Mir musse fir Sécherheet kämpfen, Eegekapital, an Empathie fir all, wéi d'Welt seng verouderte an dacks ongerecht Systemer verléisst. Mir si ganz an der Mëtt vun der Verännerung; mir mussen et ëmfaassen an anhalen ouni ze vergiessen wien mir sinn a wou mir hierkommen." An der Metamorphose vum Gisela McDaniel, si staubt d'Schuel vun hirem Kokon of, flitt op de Rand vum Cliff, a schwëmmt héich fir d'Heelung vun hirer Gemeinschaft duerch Konscht ze erzielen.