Juno Calypso

Uitvoerende kunst, zelfportretten en fotografie smelten samen in het werk van Calypso. Haar beelden zijn pakkend, Tumblr-achtige herinneringen aan wat de maatschappij op vrouwen projecteert. Sommigen herkennen misschien series fotografische afbeeldingen, waar de kunstenaar melancholisch in een hartvormige badkuip ligt, haar donkerbruine haar gedrenkt in schuimend water. Anderen zijn misschien de rug van een blondine met pruik tegengekomen, met een roze gordijn op de achtergrond en het bijpassende onderbroekje met ruches. Het fenomeen Juno Calypso ligt in uw nieuwsfeed, of je haar nu volgt of niet. Haar project met de titel Huwelijksreis trok aandacht in de pers, maar het personage dat ze koos om te spelen heeft haar eigen weg gevonden.

Joyce is een kritische studie over het ‘moderne concept van schoonheid’,' waarin vrouwen onder druk worden gezet tot een aangrijpende constructie van vrouwelijkheid. Calypso duikt in het mysterie van schoonheidsroutines, haar decors vullen met ‘vernieuwende’ versus nostalgische objecten. Waar men de duizendjarige roze beelden geromantiseerd vindt, bij nadere beschouwing blijkt het niet langer onschuldig. De schoonheidsapparatuur die in haar werk wordt afgebeeld, varieert van elektrische maskers verbonden met draad en afstandsbedieningen tot haar lichaam dat moeizaam bedekt is met groene modder., haar pruik triomfantelijk onaangeroerd. Joyce is het alter ego van Calypso, wat ze ook doet, het resultaat zal nooit zo bevredigend zijn als het resultaat dat door het grote publiek wordt verwacht. Joyce is alleen, in haar nooit eindigende race om de leeftijd te ontlopen en de perfectie te bereiken aan de finish.